Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Kabanata 29
Inilagay ni Laura ang kanyang kamay sa balikat ni Avery at sinabing, “Anak ka niya, kaya hindi ka niya sasaktan. Kasama ko
siya noong una siyang nagsimula ng kanyang kumpanya. Noong kinasal kami, wala akong hiniling. Nag-invest din ako ng malaki
para sa negosyo niya. Kung maglakas-loob siyang saktan ka, hinding-hindi ko siya mapapatawad, kahit patay na ako.”
Lunes.
Sumakay si Avery ng taksi papunta sa Sterling Group.
Iyon ang unang pagkakataon na pumunta siya sa kumpanya ni Elliot.
Ang gusali ng Sterling Group ay mataas at marilag. Bumaba siya ng taksi at tinungo ang lobby sa ground floor.
“Miss, may appointment ka ba?” tanong ng receptionist.
Sagot ni Avery, “Hindi. Mangyaring makipag-ugnayan sa Chelsea Tierney para sa akin. Sabihin na gusto siyang makilala ni
Avery Tate. Makikita niya ako kapag narinig niya ang pangalan ko.”
Saglit na tinitigan ng receptionist si Avery. Napansin niyang maganda ang pananamit niya, kaya tinawagan niya ang PR
Department para sa kanya.
Maya maya ay bumaba na si Chelsea.
Lumabas siya ng elevator at naglakad patungo kay Avery. Sinamaan niya ito ng matalim na tingin.
“Di ba nagpa-abort ka lang? Hindi ba kailangan mong humiga sa kama at magpahinga?” panunuya ni Chelsea.
Natural na makeup look si Avery noong araw na iyon, kaya ayos naman siya. Sinabi niya, “Chelsea, pinaghirapan mo ito, ngunit
pumayag ba si Elliot na pakasalan ka?”
Hindi naman nagalit si Chelsea, sa halip, ngumiti siya na parang panalo. Sabi niya, “Hindi siya mananatili sa iyo kahit na hindi
niya ako pakasalan. Avery, pinayagan ka lang niyang magpalaglag. Sapat na ang awa para sa iyo. Kung ako siya, natatakot
akong patayin kita.”
“Oh, mukhang pamilyar ka sa mga ilegal na gawain.”

“Sa tingin mo kaya mong guluhin ang mga balahibo ko niyan? Napaka-clown mo ngayon.” Ngumisi si Chelsea sa mapupulang
labi, at ininsulto siya. “Freaking loser!”
Walang pakialam si Avery. Tinanong niya, “Chelsea, nakasuot ka na ba ng puffy na damit sa harap ni Elliot?”
Tinaas ni Chelsea ang kanyang kilay at sinabing, “So immature! Hindi ako nagsusuot ng mapupungay na damit! Bakit mo
natanong?”
“Sa wakas nalaman ko kung bakit ayaw sa iyo ni Elliot.” Ngumisi si Avery at lumapit sa tenga niya. “Gusto ni Elliot yung tipong
cute. Gusto niya ang mga babaeng nakasuot ng mapupungay na damit.”
Tumawa si Chelsea na parang narinig niya ang pinakanakakatawang biro.
“Nakitulog na ako kay Elliot. Wala ka pa, di ba? Gusto niya ang mga babaeng naka-puffy na damit, at gusto niya rin ang mga
babaeng i na hime gupit. Oh yeah, ang mga damit ay mas mahusay na pink. Kung ganyan ang pananamit mo, tiyak na mas
magugustuhan ka niya,” ani Avery.
Natigilan si Chelsea.
Nakilala niya si Elliot sa loob ng higit sa sampung taon, ngunit si Elliot ay hindi kailanman pisikal na nagmamahal sa kanya.
Gayunpaman, kilala siya ni Avery nang wala pang tatlong buwan. Hindi siya makapaniwala na magkasama silang natulog.
Kailangang maniwala ni Chelsea sa sinasabi ni Avery.
“Bakit mo ito sinasabi sa akin? Bakit mo ako tutulungan?!” tanong ni Chelsea.
Dahil gusto kong makipaghiwalay kay Elliot. Patay na patay siya sa akin. Gusto ko lang maibalik ang kalayaan ko. Tama bang
dahilan iyon?”
May malamig na ningning si Avery sa kanyang mga mata. Pink puffy dresses at hime haircut, iyon ang natatanging katangian ng
babaeng iyon sa laptop ni Elliot. Kung magsusuot ng ganyan si Chelsea sa harap ni Elliot, alam niyang magagalit ito. Marahil,
masasakal niya si Chelsea hanggang mamatay.