Can I be Him?

ALAS otso na ng umaga nang dumating si Lyle sa kwartong ipinahiram sa kanila ng dati niyang boss. Naabutan niya ang mga kasama na noo'y abala nang kumpletuhin ang mga dapat gawin, at nakaramdam siya ng kaunting konsensya dahil naisip niya talagang magpa-late.

"Mukhang nahuli ka ng gising ngayon, sir? Maganda rin naman 'yan, ilang araw ka nang hindi natutulog."

Natigilan siya sa pasimpleng pag-iinspeksyon ng mga damit na kasalukuyan pang inaayos nang marinig ang boses ni Kaleb sa tabi niya. Awtomatiko siyang tumingin sa gawi nito at marahang tumango, nginitian niya rin ang binata bago mahinang tumawa.

"Hindi naman. Na-late lang ako dahil mayroon akong kinausap. Pasensya na kayo."

Umangat ang mga kilay ni Kaleb. "Ah, oo nga pala, sir... nakausap mo na ba iyong kaibigan mo? Nitong minsan, nag-aalala ka na hindi mo ma-contact."

Napahimig siya. Hindi mapigilang mas lumawak ang pagkakangiti at kinuha naman na iyong sapat na sagot ni Kaleb. Mukhang para sa binata, iba ang dating ng ngiting naglalaro sa mga labi nito.

"Mabuti 'yon, sir. Makakapagtrabaho ka na ulit ng maayos."

"Huh?" Naipilig niya ang ulo bago muling napahalakhak. "Maayos pa rin naman akong magtrabaho, Kaleb. May nagbago ba?"

"Mukha lang kasing 'di ka makapag-focus noon gaano, sir. E, kung sa bagay malapit na kayo sa isa't isa ni sir Gian kaya 'di rin kataka-takang mag-aalala ka."

Napaatras siya. Tila tinakasan din siya ng dugo sa mukha ng kaunti. Hindi niya alam na dahil sa pag-aalala sa kaibigan, medyo sumemplang ang tipikal niyang performance sa trabaho. Masyado siyang okupado sa maraming bagay kung kaya... Kung sa bagay, iba rin naman talaga kung third person ang titingin manonood sa kanya. Maoobserbahan ng mga ito ang pagbabago sa mga ginagawa niya.

Pero hindi maganda ang ganoon. Siya ang may-ari ng Primivère at siya ang low-spirits nitong nakaraan? Parang bigla niyang gustong batukan ang sarili. Dapat siyang mag-ingat sa susunod!

"Sige, sir. Balik na ako sa trabaho. Nailipat na rin namin sa ibang manequin 'yong mga finished product. Tapos 'yong mga nangangailangan po ng second check up, nakaayos na rin po." Tumango-tango siya. "Si-sige. Pupuntahan ko na nang maayos na natin. Malapit na rin ang event, kailangang matapos na natin ito nang kahit papaano e makapagpahinga kayo." Inabala ni Lyle ang sarili sa pagtitingin ng mga finished product, at siguro sobrang okupado ng utak niya na hindi niya napansin ang pagpasok ng isang bisita sa kwartong hinihiram nila. The environment instantly went silent as heels began to tap on the flooring. It was impossible not to notice, but Lyle is too preoccupied to even spare a bit of his attention to it.

Natigilan lang siya sa pagtatrabaho nang mapansin ang isang pamilyar na sensasyon mula sa likuran niya. Buong akala niya, si Kaleb iyon at nais na magtanong kung kaya naman napalingon siya. Ngunit sa huli, napasinghap siya nang makita ang dati niyang boss - it's Eutalia Mantini!

"Miss Eutalia!"

Awtomatikong sumilay ang ngiti sa mga labi ni Lyle nang makita ang mukha ng babaeng tumulong sa kanya mula noon pa. Maging sa mga labi ng ginang, sumilay din ang isang pamilyar na ngiti. Natutuwa rin na makita ulit si Lyle.

It's been a long time! Unfortunately, she was not here to accomodate Lyle's crew since they came. Ayon sa sekretarya nito, naging abala ito sa pag-aasikaso ng event kung kaya ipinagpaliban muna ang pakikipagkita sa kanya. Still, though! Lyle's really grateful that she spared him a bit of her time.

"Long time no see, Mr Villariza!" She greeted happily before she embraced him. Niyakap niya rin ang dalaga pabalik. "I'm really sorry that I wasn't here to greet you in your first day!"

"Ah, it's okay, miss! Among everyone around here, I am one of those who knows about your full-packed schedule," aniya.

Lalong lumawak ang ngiting sumilay sa mga labi ni Eutalia. Halos maningkit pa nga ang mga mata nito bago humiwalay kay Lyle.

Then, she giggled. "I heard things about you recently."

"Things?" Lyle trailed off. Namilog din ang mga mata niya sa pagkagulo. "About what...?"

Humimig ang ginang. "I heard somewhere that you invited Ridge Gonzales to join your line up three months ago, and his agency agreed! How did you feel?"

Ah... oo nga pala. Marahil dala ng mabilis na paglipas ng panahon, nakalimutan na rin ni Lyle na alam nga pala nito ang nararamdaman niya para kay Ridge. Mahina siyang natawa at napakamot sa likod ng ulo, hinahanap ang mga salitang nais isagot.

"It feels great. I..." Tumigil siya sandali sa pagsasalita para huminga ng malalim. "...personally sew the outfit he wore that night. I didn't let anyone help me because that was my priority. So, I'm really glad that Ridge was able to wear it." Nagtataka niyang pinagmasdan ang ginang nang may bahid ng panunudyo sa susunod nitong paghimig. Napakurap-kurap siya bago ipinilig ang ulo. Lyle even protruded his lips to emphasize his confusion, ngunit tanging pag-iling at mahinang pagtawa lamang ang naging sagot ng ginang.

"Is something the matter?" He asked.

Muling umiling ang ginang. "Nothing in particular. It was just that the way your eyes used to sparkle for Ridge somehow changed. Did you find someone better?"

He stilled. "Huh, what?"

Well, that question came in like a wrecking ball! Nang rumehistro sa isipan niya ang tanong nito ay ang siya ring pag-init ng mga pisngi ni Lyle. Bakit naman ganito ang susunod nitong tanong?! Of course, it's still Ridge! He still wants him!

"I'm sorry, I don't know what you're talking about?"

Dahil hindi inaasahan ni Eutalia ang magiging tugon niya, medyo gulat nitong natakpan ang bibig. Ngayon, ito naman ang nagpilig ng ulo bago tuluyang naningkit ang mga mata nito.

It is not to scrutinize him but to give him an eye smile.

"Oh, I just thought," she trailed off before letting out a chuckle, "your enthusiasm while you're talking about Ridge lowered down and it gave me an idea that you probably found someone better to admire." "N-no! That's not the case!"

Mabilis na itinaas ni Lyle ang mga kamay upang tanggihan ang paratang nito. At kalaunan, inaya nalang din niya na gumala at magtingin si Eutalia ng mga design na balak niyang i-showcase sa darating na fashion show ngayong Sabado. "These clothes are great. As much as I still regret letting go of you, since your talent is most likely the thing I needed in my side. I am proud that you've gone this far, Lyle!" Masiyang puri nito sa kanya.

Malawak na ngumiti si Lyle. "If it weren't for you, miss Eutalia, I wouldn't be here so I still owe you a lot."

"Ah, you're flattering me too much! I'm just glad that my student is doing well. I knew I made a great choice when I invited you to attend this event with me!"

Planning your weekend reading? Ensure you're on 000005s.org for uninterrupted enjoyment. The next chapter is just a click away, exclusively available on our site. Happy reading!

A fond smile automatically etched on Lyle's lips. Mabilis ding naglabas ang isipan niya ng mga paborito niyang imahe ni Gian at kung hindi pa iyon sapat upang palawakin ang ngiti niya, hindi niya nalang alam!

And recently, he noticed something. Sa tuwing naiisip niya ang binata, mas gumagaan ang pakiramdam niya. It's weird but maybe there is just really something about Gian that encourages him. Even though they have not seen each other for the past few days.

"That's one smile, Lyle. It's beautiful," kalauna'y komento ni Eutalia. Mukhang nasiyahan din sa ngiti sa labi niya, "let me guess, this time's inspiration is still Ridge Gonzales?"

Natigilan siya at marahang umiling. Hindi pa rin napapawi ang ngiti sa mga labi niya.

"Ah, no. It's not Ridge this time." Mahina siyang tumawa. "My inspiration is a close friend of mine, miss Eutalia."

Nagtaka siya nang mapasinghap ang ginang. Base sa itsura nito, para bang may nabanggit siyang kakaiba samantalang, ang palagay ni Lyle e wala naman. Or maybe he's the only one who thinks about that? Hindi niya masabi. "So this whole set of clothes is dedicated for this one friend, huh."

May bahid ng tuwa at interes sa boses ng ginang, siya namang marahang pagtango niya. Kalaunan, huminga siya ng malalim at saka inilabas ang mga salitang nais niyang malaman nito.

He just thinks that miss Eutalia deserves to know the impact this man has given him.

"Well, he's been giving me a lot of inspiration lately, and I wanted to make use of it."

Napatango-tango si Eutalia bago ibinalik ang mga mata sa set ng damit na inihanda niya. May naglalaro pa ring ngiti sa mga labi nito. And from what Lyle can see, she seems impressed? Huh. He deserves a pat on the back. Maganda ang ginawa niya ngayon dahil kahit papaano, nagawa niya ring lumihis mula sa orihinal na konseptong madalas niyang ginagawa.

"So that was why the clothes have more charm."

Natigilan siya. "Pardon me?"

"What I'm saying is that, the clothes you typically design for Ridge are more alluring and sexy."

Inilagay ng ginang ang kamay sa baba bago tumango-tango. Nakaramdam din si Lyle ng kaba. Parang ngayon ang judgment day niya! Isa pang nakakakaba e isa ito sa mga judges ngayong event! Pakiramdam niya, nagkamali siya roon sa bandang inaya niya itong tignan ang mga design na ilalabas niya. Pakiramdam lang naman.

"But these ones are charming. Not the typical boy next door looks, though. It's something else. It's more than enough to entice a man."

Pinasadahan siya nito ng mabilis na tingin, dahilan upang bahagyang maestatwa si Lyle sa kinatatayuan.

"Is it Keegan?"

Napamaang siya nang banggitin nito ang pangalan ng kaibigan. Naipilig niya rin ang ulo sa pagtataka. Why would she mention Keegan's name? Hindi niya lang maintindihan ngunit baka wala rin kasi siya sa sarili.

Planning your weekend reading? Ensure you're on 0005s.org for uninterrupted enjoyment. The next chapter is just a click away, exclusively available on our site. Happy reading!

"I'm sorry... I didn't quite catch what's happening."

Nang mapansin nito ang pagkagulo sa mukha niya, agad itong napasinghap. Medyo namilog ang mga mata nito ngunit katagalan, muling sumilay ang ngiti sa mga labi ng ginang.

"I was just curious if your inspiration is your college friend. You mentioned him a lot to me back then. When you were still working under me."

Kung gaano siya kabilis na naguluhan, ganoon din kabilis siyang kumalma. Iyon lang pala ang nais nitong sabihin. Sabi na nga ba't nawala rin siya sa sarili!

Mahina siyang tumawa bago umiling. Paano ba niya sasagutin ang tanong nito? Hindi naman kasi si Keegan ang inspirasyon. He mentioned it before and he would never get tired mentioning it over and over again. "No, it's someone else."

He settled with that kind of reply at first before he cleared his throat to proceed to speak.

"I met him recently and he's actually an odd one. But, I really like hanging out with him."

Humimig ang ginang. "How did he give you inspiration, though? That's what I'm curious about."

"I don't know too, miss. It's just that whenever we see each other in his establishment, every move he does, he kind of... gives me something."

Namamanghang pinagmasdan siya ni Eutalia at bagamat matagal na silang magkakilala, nakaramdam pa rin siya ng ilang sa paraan ng pagkakatitig nito.

"Is he coming?" She asked.

Muli siyang napatanga. "What?"

"Is he coming this weekend to watch you?"

"A-ah," he stammered, "I'm afraid not."

Nasa Pilipinas si Gian at wala namang dahilan ang isang iyon para panoorin siya rito. Ayos na sa kanya ang malamang sinusuportahan siya ng binata.

A fond smile also etched on Eutalia's lips and it feels like she managed to notice the slightest disappointment in Lyle's voice. Nakakahiya. Hindi rin naman niya inaya ang binata kaya hindi rin talaga ito makakapunta. Bukod doon, abala pa iyon sa problema sa Pilipinas.

Tumango ang ginang. Mukhang naiintindihan kaagad ang dahilan kung bakit hindi makakapunta ang inspirasyon niya ngayon.

That really sounded wrong but Lyle does not mind!

"That's too bad," anito.