Stars Over Centuries

[Chapter 5]

*☐☐☐ ☐☐☐☐☐☐ ☐☐☐☐ ☐☐☐☐☐☐ ☐☐ ☐☐☐☐☐ ☐☐☐☐☐☐☐ ☐☐ 0000000 000 0000 0☐☐☐☐☐☐☐☐☐☐☐ ☐☐ ☐☐☐ ☐☐☐☐☐☐☐☐☐00000

00000000 0000 0000 00 00000, 0-000 000?

"Ate!" napabuhat ako sa aking paghiga ng tapikin ako ni Autumn sa pisngi. "Nananaginip ka ate." hinihingal ako, agad akong binigyan ng tubig ng kapatid ko. "Bakit? Ano bang napanaginipan mo ate?" nagpalinga-linga ako sa paligid, narito na ang mga pinsan at kapatid ko, mahimbing nang natutulog ang lahat.

"N-Nagising ba kita?" pagtanong kay Autumn ang una kong nagawa, alas tres na pala ng madaling araw.

"Nope, nagising ako ten minutes ago matutulog na sana ako nang marinig kita, parang nananaginip ka. Ano ba iyon ate?" napaisip ako sakanyang sinabi, ano nga bang napanaginipan ko? Wait, hindi ko matandaan!

"Hindi ko matandaan." maikling tugon ko, nagkibit-balikat na lamang siya saka lumundag sa kama. "Sabagay minsan ako rin naman hindi ko matandaan ang mga napapanaginipan ko, let's just go back to sleep nalang ate." saad niya saka ipinikit na ang kanyang mga mata at natulog na.

Inantay kong dalawin ako ng antok ngunit halos isang oras na't 'di pa rin ako makatulog. Tumayo ako at mahinahong pumunta sa terrace ng building kung nasaan kami ngayon, hindi naman ako nahirapan sa paghanap ng terrace dahil alam kong malapit lamang iyon, Dad always reserved a spot beside a terrace or rooftop, alam niyang sa tuwing hindi ako nakakatulog o kaya nama'y gusto kong manood ng mga tala sa kalawakan ay do'n ang destinasyon ko.

Malamig na ang simoy na dumadampi sa aking balat, papalapit na ang pasko. Nang marating ko ang terrace ay natanaw ko na agad ang malawak na karagatan, mahinahon itong umaagos. Makikita rin ang maitim na kalangitan na unti-unti nang napapalitan ng kulay kahel, mag-uumaga na. Ang mga bituin ay dahan-dahan nang napaparam, ito'y napapalitan na ng liwanag ng masiglang araw.

Umupo ako sa isang silya dito sa terrace, pinagmasdan ko lamang ang kapaligiran hanggang sa tuluyan nang natalo ng liwanag ang dilim. Hindi na ako dinalaw pa ng antok, matapos ang halos dalawang oras bumalik na ako saaming kuwarto, tulog pa rin ang mga pinsan at kapatid ko.

Nagbihis na ako, rash guard pang itaas at isang maikling black short naman pang-ibaba. Balak kong maligo sa dagat, I'll gonna refresh my mind from thinking. Pagkalabas ko sa kuwarto ay nasalubong ko sina lolo at lola, "Hello Lo, Hi La. Good morningggg." saad ko sabay halik sa mga pisngi nila, niyakap ko rin sila.

"Ang aga mo namang magising apo." sabi ni lola.

"Aba'y pa'nong 'di magigising ng maaga 'yan tingnan mo nga ang suot suot, excited nang maligo sa dagat 'yang apo mong 'yan." natatawang sabat naman ni lolo.

Napakamot nalang ako saaking ulo tsaka muling nagsalita, "Maganda raw po kasing maligo kapag maaga may vitamins daw po." pabulong na tugon ko naman, natawa nalang sila dahil 'yon ang palagi nilang sinasabi saakin noong bata pa ako kapag pumupunta kami sa dagat.

"Heto talagang batang 'to." natatawang sabi ni lolo tsaka ginulo-gulo ang buhok ko. "Oh siya, halika muna't mag-umagahan ka na muna hija." kumapit si lola sa braso ko at sabay na kaming naglakad, pero bago pa man tuluyang magpahuli sa paglalakad si lolo ay kinalabit ko na rin ito, nasa gitna nila ako habang masaya kaming naglalakad papuntang dining area.

"☐☐☐ Wynt!" kumakaway na tawag saakin ni Kenneth, kasalukuyan pa rin akong naliligo sa dagat. "Sama ako please!" nagpa-puppy eyes na naman 'tong pinsan ko, nasa malalim na parte ako ng karagatan kung kaya't 'di siya makalapit saakin. Lalangoy na sana ako pabalik ngunit dumating sina Rhea at Nikko, tinulungan nilang makalapit saakin si Kenneth. "T-Thank you." pagpapasalamat ko sa kanila, "Maraming salamat po ate, kuya." saad naman ni Kenneth, ngumiti lamang ang dalawa at tumango ng marahan, tsaka sabay na lumangoy papunta sa mas malalim pang bahagi ng karagatan.

"Teach me how to swim ate, please?" ani Kenneth, nakahawak na siya ngayon sa may balikat ko, takot na baka malunod daw siya. "Nako big boy ka na 'di ka pa rin marunong lumangoy?" saad ko naman habang winiwisikan siya ng tubig sa mukha. Ilang minuto pa't dumating na rin sina Mom, Dad, Anna, at mga kapatid ko. May camera na dala-dala si Autumn, nakabihis pang-swimming na rin sila.

"Wynt, hali na kayo." sabi ni Mom, saan na naman kayang balak pumunta ng mga tao rito? "Where are we going Mom?" pagtatanong ko rito, ilang sandali pa'y natanaw ko na rin sina Tita Lucinda, Tito Henry, at Nynzo na ngayo'y may dala- dalang salbabida. Naka red one piece si Tita Lucinda, naka-hawaiian shirt and shorts naman si Tito Henry. Nynzo, on the other hand, wears blue shorts while topless on the upside.

000000 ko lang nalaman na pupunta pala kami sa isang tagong isla dito sa boracay, maaga raw kasi akong natulog kagabi kung kaya't wala akong alam sa mga plano nila ngayong araw. Sama-sama kami sa isang de-motor na bangka papunta sa isla, samantala, hindi sumama sina lolo at lola magbababad na lamang daw sila sa dagat dahil baka atakihin pa raw sila ng rayuma patungo sa isla.

Panay kuha ng litrato si Autumn habang nakasakay kami sa bangka, lubhang natatangi ang isla ng Boracay, bawat bahagi ay naglalaman ng iba't ibang yaman, masigla ang karagatan, at tunay na nakabibighani ang ganda ng kapaligiran. Mangha ang lahat ng marating namin ang isla, "This is rare." sabik na saad ni Tita Lucinda, magkakapit sila ni Mom habang naglalakad at masayang pinagmamasdan ang isla, nakasunod naman sa kanila ang kanilang mga asawa, #☐☐☐☐☐☐☐☐☐☐☐☐☐☐☐. So ayon, maa-out of place yata kami.

Mabilis akong kumapit sa balikat nina Autumn at Anna, "Hindi ko hahayaang ma-out of place tayo." sabi ko habang sabay silang kinalabit at nagpatuloy sa paglalakad. "Huh?" ani Anna. "Nakain mo 'te?" kunot-noo namang sabi ni Autumn. "Ah eh..." napabitaw ako sa kanila, "Sabi ko huwag niyo kong iiwan para 'di ako ma-op dito, okay?" napatango na lamang ang dalawa. "Bantayan niyo si Kenneth guys." sabi ni Mom, "Yes Mom." tugon naman ni Autumn sabay saludo. Nagulat ako nang mapansin kong masayang nag-uusap sa likuran sina Nynzo, Nokki, at Cyrus. Teka, kailan pa sila naging close? Masaya ring binabantayan ni Rhea si Kenneth, whoa improving na 'tong mga kasama ko ah!

If you're loving the book, nel5s.org is where the adventure continues. Join us for the complete experience all for free. The next chapter is eagerly waiting for you!

"Hey Issafarah gising!" binangga-bangga ako ni Anna, "What? Seriously." I replied. "Ba't mo sila pinagmamasdan? Aba cousin don't tell me " hindi ko na pinatapos pang magsalita ang pinsan ko. "Ikaw talaga maissue ka kahit kailan, anyway kailan pa sila naging close? We're on the same building hanging out but I can't even see that they're all close back then." naguguluhang tanong ko kay Anna, sinabayan naman na ni Autumn sina Rhea at Kenneth sa paglilibot-libot. "You know what? Palagi kang mag-isa kahapon nga 'di namin alam kung saan ka pumunta kahit pa gabing-gabi na. Why not try to hang out with them instead? Do you feel awkward with their presence? Look mababait naman sila, just enjoy this vacation Wynt." pagpapaliwanag naman ni Anna, well she's right I admitted that I used to enjoy this place with my own self dahil na rin siguro sa sobrang pag-iisip, dinagdagan pa no'ng matanda kahapon tsss.

Masaya kaming naglibot at nagtampisaw sa isla, puno ito ng iba't ibang klase ng mga halaman, puno, at mga bato may kataasan din ang lugar at puno ng namumuting kumikinang na mga buhangin.

Pagbalik, naunang bumaba sina Mom, Dad, at ang kanilang mga kaibigan. Nakababa na rin ang iba pang mga sakay ng bangka, pababa na sana ako nang ilahad ni Nynzo ang kanyang kamay para tulungan ako, napatingin saakin si Anna na siyang kasabay kong hindi pa nakabababa. Napatikhim ang pinsan ko, inirapan ko lamang silang dalawa tsaka mabilis na lumundag sa bangka, "No thanks, ayaw kong magkaroon ng utang na loob." pagtataray ko habang nakatalikod nang naglalakad. Nakita ko pa sa peripheral vision ko ang pagkibit balikat ni Anna, siya nalang iyong nagpatulong sa pagbaba.

000000 kong magpahinga nalang muna matapos kaming pumunta sa isang tagong isla. Pasado alas sais na kaya medyo madilim na rin sa labas, mag-isa ako sa kwarto ko habang 'di matigil sa pamamasyal at pag-picture taking ang mga kasamahan ko rito, ilang sandali pa ay biglang namatay ang sindi ng ilaw, brownout siguro. Binuksan ko ang flashlight ng phone ko, paglabas ko'y nasalubong ko si Nynzo.

"OMG, 'yong phone ko!" pasigaw na sabi ko, agad kong pinihit ang aking paglalakad at bumalik sa kwarto.

"Bu-" ani ni Nynzo, bigla kaming nakarinig ng malakas na tunog ng sirena.

"Bakit mo ko sinundan?" tanong ko kay Nynzo nang makarating ako sa kwarto, napansin kong sumunod siya saakin.

"Dahil-" napatingin kami sa pinto ng mas lalong lumakas pa ang tunog.

"Hawakan mo 'to dali! Hahanapin ko lang 'yong phone ko." mabilis kong ibinigay at ipinahawak sakanya ang flashlight, nagsasalita siya pero 'di ko marinig dahil sa lakas ng sirena.

Naghanap na ako sa halos lahat na parte ng kwarto, pati na rin sa ilalim ng mga kama pero wala akong nahanap.

"Aishhh saan na kaya 'yon napunta!" inis na sabi ko.

"Ano kaya ito sa tingin mo?" sarkastikong saad ni Nynzo habang ipinapakita ang hawak niyang phone na naka-open ang flashlight, 'yon ang ipinahawak ko sakanya kanina para maghanap ng phone ko, napatigil ako ng marealized kong ang flashlight palang iyon na hawak ko kanina ay mula sa phone ko. Napahawak nalang ako sa noo ko, mygoshh Farah nakakahiya ka! Napabungisngis na lamang si Nynzo, pinandilatan ko siya. Nauna na ako sa paglalakad habang nakasunod pa rin siya saakin.

"Hey, ayos lang ba ang pakiramdam mo? Baka may sakit ka na naman kaya nagkakandalito-lito ka na." matawa-tawang pang-aasar pa nito, gusto ko na sanang manapak kaya lang ayaw ko pang ma-suffocate sa building na 'to, I don't know if what's the thing kung bakit tumutunog ang sirena sa building na'to, baka may sunog kaya nawalan ng kuryente?

'Di ako kumibo dulot ng kahihiyang nagawa ko kanina. Ilang minuto makalipas, malapit na kami sa first floor nang biglang nagsibukasan ang mga ilaw sa paligid, kasabay niyon ang pabalik na pag-akyat ng mga taong kanina'y nag-uunahan pa sa pagbaba. Aming napag-alaman na nawalan lamang ng kuryente at may isang paslit na naglaro sa sirena kung kaya't tumunog ito.

Naisipan kong dumiretso na lamang sa labas para magpahangin, uupo na sana ako malapit sa isang puno nang may marahas na bumangga sa akin. Nadapa ako sa may buhanginan, "What the? Are you insane?" lakas makareklamo nitong lalaking kaharap ko, siya na nga 'yong bumangga saakin. Galit akong napatingala sakanya habang nakaupo pa rin sa buhanginan.

"O-Oh hey Miss Beautiful." pagbawi niya sa sinabi niya, nakainom yata 'tong lalaking 'to. Naka suot siya ng puting malaking T-shirt at black shorts na sa tingin ko'y ka-edad ko lang din. "Gusto mo bang tulungan na kita?" hindi pa rin ako nagsasalita. Tumayo ako at pinagpagan ang aking sarili. "Get lost." mariin kong sagot sa tanong niya. "Oh how strong amazona, wanna hang with me tonight?" namimilosopong tanong pa nito. "Miss Beautiful?" dagdag niya pa. Akmang hahawakan niya ako sa may balikat nang mabilis akong nakaiwas, "Ano sa tingin mo ang ginagawa mo?" galit na tanong ko. "Sayang naman ang ganda mo kung-" hindi na niya natapos ang sasabihin niya.

"Wynter?" napatingin ako nang dumating si Nynzo, ano naman ang ginagawa niya rito? Lumapit siya at pumagitna saamin. "Let me handle this one Nynzo." napatingin siya saakin. Ngumingising nagpapabalik-balik naman ng tingin saamin iyong lalaki.

"Arghhh. Please don't refuse with my invitation Miss Beautiful. We'll hang out all night if you wanted, I can bring you to heaven in just one night-" napatigil ang lalaki nang agad siyang sabatin ng suntok ni Nynzo, napahilamos na lamang ako sa aking sarili. Gosh! This guy is truly insane.

Inawat ko si Nynzo, dadambahan niya pa sana ng marami pang suntok ang lalaki. "Nynzo! Tama na. Tara na." hindi naman na nakalaban pa ang lalaki dahil sa kanyang kalasingan. Bago ko pa man maialis si Nynzo sa lugar na iyon ay lumapit siya sa lalaking iyon, hinawakan niya ang kwelyo nito tsaka dinuro ang noo. "Maybe your drunk but I want you to put this in your dumb mind!" saad niya saka dinuro-duro ang ulo ng lalaki. "Sisirain mo lamang ang sarili mo kung magpapatuloy ka sa gawaing mapanlinlang. Kahit kailan 'di naging pampalipas gabi ang isang babae! Wala ka bang ina o kapatid na babae? Tsk." saka itinulak ito sa buhanginan.

0000000000 ako patungo sa terrace, may dala-dala akong lalagyan ng mga gamot na dinala namin incase of emergency. Naabutan kong nakaupo si Nynzo sa isang silya habang tumatanaw sa kalangitan.

Lumapit ako saka umupo sa tabi niya, inilapag ko sa katabing mesa ang medicine kit na dala ko. "Hihingi ka na naman ba ng pabor na huwag kong sabihin ang nangyari sa mga magulang mo?" seryosong tanong niya habang nakatingin pa rin sa kalawakan.

Natawa ako sa sinabi niya, "Ayaw kong may nag-aalala." sagot ko habang binubuksan na ang medicine kit, napatinginin siya saakin. "Maaari ko bang tignan ang kamay mo? May dala ako ritong mga gamot." pag-iiba ko. Iniabot niya saakin ang kamay niya, may mga maliliit na pasa at sugat lamang ito kung kaya't nilagyan ko lamang ito ng bandaid.

Tumingala ako sa kalangitan, tulad ng dati ay may mga bituin pa ring kumikinang pero mas kaunti nga lang ngayon dahil sa mga ulap na dahan-dahang bumabalot sa matingkad na kislap ng kalangitan. "Ayaw kong nag-aalala ang pamilya ko, akong nalagay sa panganib at nakita ko kung gaano sila matakot, malungkot, at hindi makatulog sa pag-iisip at pagbabantay saakin." mahabang pagpapaliwanag ko, nakita kong napalingon siya saakin.

minsan na

*☐☐☐☐☐☐☐☐ ☐☐ ☐☐☐☐☐☐☐☐ ☐☐☐ ☐☐☐☐☐ ☐☐ ☐☐☐☐☐☐☐☐ ☐☐☐☐☐ 0000 0.0000 0000 0☐☐☐☐☐ ☐☐ ☐☐☐ ☐☐ ☐☐00000 0.0000 0☐☐☐☐ ☐☐☐ ☐☐☐ ☐☐☐☐☐ ☐☐☐ ☐☐☐☐☐☐ ☐☐☐☐☐☐☐ ☐☐ ☐☐☐ ☐☐☐☐☐☐☐☐ ☐☐☐☐☐☐ ☐☐☐☐☐ ☐☐☐ 00000-0000000 000☐☐ ☐☐☐☐ ☐☐☐☐☐☐☐ ☐☐☐☐☐ ☐☐☐☐☐☐☐☐☐ ☐☐☐☐ ☐☐ ☐☐☐☐☐☐ ☐☐ ☐☐☐☐ ☐☐☐☐☐☐☐☐ ☐☐☐☐☐☐ ☐☐☐ ‘000 000000-0000☐ ☐☐☐☐ ☐☐☐☐☐00 00000

0000000 000 00 0000 00 000, 00000 00000 0000 000 000000 000-00000 00 0000000 00 0000 0000000000 00 000 000000 000 000 00 00000000000 0000 000-0000000000 48 000000 ☐☐☐ ☐☐☐☐☐☐☐☐☐ 00, 0000000 000000 00. 00000 00 0000 00 000000 00'0 '00 00 0000 000 00000000, 00000 0000 00 000 000000☐ ☐☐ ☐☐☐☐☐☐ ☐☐☐☐ ☐☐☐☐☐☐ ☐☐

0000 0000 000000 0000000 0000000 00 000 0000 00☐ ☐☐☐☐☐☐☐☐☐☐☐☐.

Tumango si Nynzo, "Kung gano'n ay hayaan mo akong bantayan ka..."

rieteratura