Stars Over Centuries

[Chapter 3]

"000' tha- Wynter? Is that you hija?" gulat na tanong ni Tita Lucinda. Now I know, this guy is their eldest son. Ang magaling na lalaking unti-unting gumugulo sa buhay estudyante ko!

Bakit sa lahat ng makakasagupa ko ay ang anak pa ng pinakamatalik na kaibigan ng aking mga magulang? Ganito na ba kaliit ang mundo. This can't be...

"Kilala mo siya Mom?" agad na napabitaw 'yong magaling na lalaki sa pagkakahawak saakin.

"T-Tita Lucinda?" pagtataka ko pa.

0000 akong nasa isang malaking oven dahil sa sunod-sunod na pagtagaktak ng pawis mula sa aking noo, ewan ko ba naka-aircon naman ang sasakyan nila pero parang ibang-iba ang pakiramdam na nararamdaman ko rito.

Hindi na ako nakatanggi pa kay Tita Lucinda na idaan ako sa aming bahay, magkalapit lang naman ang aming mga village dito sa Quezon City, sa may White Plains kami samantalang sila naman ay nakatira sa Corinthian Gardens. Pinakiusapan ko rin 'yong anak niya kanina na huwag na huwag sasabihin sa Mommy niya ang pagsunod ko sa grupong 'yon ng mga lalaki kasi alam kong makakarating 'yon sa mga magulang ko, that incident that would probably cause some kind of accident in me, if ever na nahuli ako.

Katabi ko si Tita Lucinda habang umupo naman iyong anak niya sa tabi ng driver nila.

"Magkakilala na pala kayo nitong anak ko hija" sabi ni Tita Lucinda habang nakakapit sa braso ko.

"A-Actually Tita hindi po, n-ni hindi ko nga po alam ang pangalan ng anak niyo." nag-aalangang sagot ko naman, that guy in front of me giggled. What's the problem of being honest? Pfft. As if we're close!

"Nynzo? I thought you were friends?" nagtatakang tanong ni Tita sa kan'yang anak.

"No we're not Mom, we just met because of-" ako na ang tumuloy sa kan'yang sasabihin, baka madulas pa.

"We just met because of the lantern exhibition Tita, pareho po kami volunteers." pagpapalusot ko. Nynzo stared at me with confusion. Inirapan ko siya at tinignan na parang nagsasabi ang aking mga mata na '☐☐☐☐☐☐☐☐ ☐☐☐☐☐☐☐☐ ☐☐ ☐☐☐☐☐☐☐ ☐☐'. "Y-Yah that's right, kaya hindi namin alam ang pangalan ng isa't isa." tumango ng dalawang ulit si Tita, gosh mabuti nalang. That was a close call. Baka mag-overeact pa sina Mom at Dad kapag nalaman nila 'to.

Bago ako makababa sa kanilang sasakyan ay ipinakilala muna kami ni Tita Lucinda sa isa't isa kung kaya't nalaman ko na ang pangalan ng kan'yang magaling na anak ay Nynzo Aeroll. Sounds nice, but completely opposite with his attitude. 0000000 akong ihatid nina Tita Lucinda ay naligo muna ako, dumiretso rin ako sa rooftop habang pinapatuyo ko ang aking buhok.

Nagdala ako ng isang blanket at unan, tulad ng dati kong ginagawa ako ay nanonood ng mga tala sa kalawakan.

Halos pamilyar na ako sa mga posisyon ng mga bituin sa kalangitan, sa tuwing magpapasko ay nakikita ko ang isang pinakamalaking bituin sa may kanluran, I was wondering if that was the star that brought the three kings to Jesus Christ's birthplace.

Sa tuwing sasapit naman ang holy week ay hugis rosaryo naman ang aking nakikita, kapag kalagitnaan naman ng oktubre ay isang malaking tandang pananong ang aking nakikita, samantalang 'pag summer naman ay kalat-kalat ang mga ng pagkutitap, may umiilaw ng kulay dilaw, may puti, bughaw, at kulay pula.

bituin sa kalangitan. Kanya-kanyang kislap, iba't ibang paraan

*☐☐☐☐☐ ☐☐ ☐☐☐☐☐ ☐☐☐☐☐☐☐ ☐☐ ☐☐☐ ☐☐ ☐☐☐☐☐ ☐☐☐☐☐ ☐☐☐☐☐☐ ☐☐☐☐☐☐ ☐☐ ☐☐☐ ☐☐ ☐☐☐☐☐ ☐☐☐☐☐☐ ☐☐☐☐☐☐☐☐☐☐ ☐☐ ☐☐☐☐☐ ☐☐ ☐☐☐☐☐☐☐☐☐☐ ☐☐☐☐☐☐☐☐☐☐☐☐☐ ☐☐☐☐☐☐ ☐☐☐☐☐☐ ☐☐☐☐☐☐☐☐ ☐☐ ☐☐☐☐ ☐☐☐☐☐ *000 00 00000 00000 00000000000000☐☐☐☐ ☐☐ ☐☐☐ ☐☐☐ ☐☐☐☐ ☐☐☐☐☐☐☐☐☐☐ ☐☐00 000..

Nasa kalagitnaan ako ng pagpapantasya sa mga bituin nang makakita ako ng dalawang liwanag na nagsalpukan sa kalangitan, umihip ng malakas ang hangin, at tila isang liwanag ang bumalot sa aking paligid. Pinipilit kong tumayo ngunit pag-upo lamang ang aking nagawa, natuod ako sa aking posisyon nang may isang aninong bumungad sa aking harapan.

"S-Sino ka?" nanginginig na ako, hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. Itinapat ko ang aking palad sa aking mukha upang makaiwas sa pagkasilaw.

"Ang pangako ng nakaraan na minithi para sa kasalukuyan, ang mga tala at ang kalawakan, ang mga matang tumangis sa paglisan, ang pag-iibigan... alalahanin mo sa pamamagitan ng mga tala Ca---" "S-Sino ka? Magpakilala ka!"

"Mom! Dad!" hapong-hapo akong napabalikwas sa aking pagkakatulog, isang panaginip? Ngunit totoo iyon! Nakita mismo ng dalawang mata ko, hindi maaari! It wasn't an imagination, that's true! The lights, those two colliding lights, the shadow, the silhouette, the voice.

Hindi mapigil ang pagkabog ng aking puso, ano ito? Hindi ko mawari kung isa ba iyong masamang panaginip, babala, o isang misteryong may nais ipabatid?

My phone vibrated, mag-aalas kwatro na ng madaling araw. No, this can't be. Hindi 'yon isang panaginip!

Napahawak ako sa aking dibdib at tumingala sa unti-unting napaparam na mga bituin sa kalangitan, mag-uumaga na. Dahan-dahang may dumulas na likido sa aking mga mata, hindi ko na alam ang nararamdaman ko. Bakit parang ang sakit, kumikirot ang puso ko.

Nang mahimasmasan ako ay muli kong ihiniga ang aking sarili, pinilit ko ang aking puso't isipan na isang masamang panaginip lamang iyon.

Witnessing the sun rises gave me hope. Kahit papaano'y nawala rin sa aking isipan ang panaginip na 'yon. I told to myself that it was just a nightmare.

00000000 araw makalipas ang lantern exhibition sa school namin ay Christmas Break na kami. Pumunta sa kanilang probinsya ang pamilya ni Isha, do'n na rin daw sila magpapasko at magbabagong taon kung kaya't bago sila umalis ay nagbonding muna kaming magkakaibigan. Si Ali naman ay mag-a out of town ng halos limang araw kasama ang kan'yang pamilya.

We're now preparing for our family trip too, nag-iimpake na kami ng aming mga dadalhin. Sabi ni Dad ay pupunta kami ng Boracay, pero bago 'yon ay pupuntahan muna namin sina Lolo at Lola sa Batangas, ang mga magulang ni Dad. "Mukhang hindi ka yata excited ate, may bumabagabag ba saiyo?" nag-aalalang tanong ni Autumn, tumugon lamang ako ng isang maikling ngiti sa kan'yang katanungan. Maguguluhan lamang siya kung sasabihin ko 'yong tungkol sa aking napanaginipan.

"Autumn tawag ka ni Mom sa taas." tawag ni Cyrus kay Autumn habang pababa sa hagdanan.

"Bakit daw kuya?" tanong naman ni Autumn, habang nililigpit na ang mga gamit nito.

"I don't know 'lil sis." saad naman ni Cyrus habang dire-diretsong umupo sa sofa at nagpaka-busy na naman sa paglaro ng kina-aadikan niyang online game.

"Hayyyy" pagbuntong-hininga pa ni Autumn, but that was just her technique dahil mabilis niyang inagaw ang phone ni Cyrus at tumakbo papalayo.

"Bulls eye!" tawang-tawa habang tumatakbo si Autumn, nako magbabangayan na naman 'tong dalawang 'to.

"Hey! Ginugulo mo na naman ang laro ko!" napasabunot pa si Cyrus sa kan'yang ulo habang nanggigigil. Ilang sandali pa ay hinabol na rin nito si Autumn.

"Hindi kayo titigil diyan!" (death glare) habang pinagbabato ko sila ng bola na dadalhin namin mamaya. "Sapul." dagdag ko pa nang tumama sa balikat ni Cyrus ang bola. Pinulot niya ito at nagtatatakbong ibinato naman kay Autumn. Mabilis ko namang sinalubong si Autumn at kinuha sakanya ang phone ni Cyrus. Nagpasahan kami ng phone at maiging pinagtripan ang aming nag-iisang lalaking kapatid.

"Lagot talaga kayo saakin!" dagdag pa ni Cyrus habang pinapakita ang nakatiklop niyang kamao.

Kaming tatlo ay naghabulan sa bakuran ng aming bahay, teasing one another and enjoying the awesome moment of the day. Nagtatawanan, nagbabangayan, at nagtatakbuhan na parang mga batang wala pang kamuwang-muwang. This is us, me and my siblings.

"000 ba kasing pinaggagawa niyo at naisipan niyong magtakbuhan kanina, ayan tuloy bagsak kayo ngayon. Mga batang 'to talaga." nakararamdam na naman akong may mangangaral kahit nasa byahe na kami.

"Mom. Si Autumn naman talaga ang nagsimula. She just snatched my phone and roam around our house." ani Cyrus. Natatawa nalang ako sa mga pinagsasabi nila, parang mga batang 'di makabasag ng pinggan 'pag nagpapaliwanag. "Si Ate kaya, duh." aba dinamay pa ko nitong si Autumn, siya na nga 'yong tinulungan kanina. "Ouchh!" iritang tugon nito habang pasimple kong kinurot ang kaniyang tagiliran.

"Oh siya tama na 'yan, 'di niyo ba nakikita malapit na tayo? You guys visited this town almost a decade ago." pang-aawat naman ni Dad.

If you're loving the book, nel5s.org is where the adventure continues. Join us for the complete experience all for free. The next chapter is eagerly waiting for you!

My mood suddenly change when I saw the sign welcoming us '☐☐☐☐☐☐ ☐☐ ☐☐☐☐☐☐☐ ☐☐☐☐☐☐☐☐'.

We're already here.

I was so confused, matagal-tagal na rin nang huli akong makapunta rito, huli kaming bumisita kina lolo at lola noong anim na taong gulang pa lamang ako. Makalipas ang ilang minuto ay narating na namin ang bahay nina lolo at lola. Nag-aasaran pa habang papasok ang dalawang kapatid kong medyo isip bata. "Whoa nasa intramuros na ba ako?" manghang tanong ni Autumn.

Kung titignan ay sobrang makaluma pa ang disenyo ng bahay nina lola, maaamoy rin ang bakas ng sinaunang panahon. Sa pagkakatanda ko ay ipinatayo pa ito isa't kalahating siglo na ang nakalilipas, sa madaling salita ay bago pa man sakupin ang Pilipinas ng bansang Espanya.

"Intramuros sa'yo diyan." pang-aasar pa ni Cyrus, ngumuso naman si Autumn.

"Lolaaa!" mabilis na lumapit si Autumn kay lola at nagmano rito. Sumunod naman kami ni Cyrus at nagmano rin.

Madalas sina Lola ang pumupunta sa bahay namin sa Quezon tuwing may selebrasyon kung kaya ay madalas pa rin namin silang nakikita kahit na hindi kami nakabibisita rito sa Batangas. "Kamusta ang byahe mga apo?" saad ni lola.

"Mabuti naman po Lola, ilang buwan na ho kayong hindi nakakapunta saamin, I miss you po." usal naman ni Autumn na ngayo'y nakakapit na sa braso ni Lola habang papasok sa pinto.

Sesenta y sais (66) na si Lola kaya't mababakas na rin ang kulubot sa kan'yang mukha, ngunit sa kabilang banda ay maliksi pa rin siya at malakas. Si Lolo naman ay sesenta y nuebe (69) na pero tulad ni Lola ay malakas at maliksi pa rin siya. Sila nalang ang naabutan naming mga lolo at lola, my grandma and grandpa in Mom's side were already dead.

3:30pm ng hapon kami nakarating dito sa Batangas, magpapalipas muna kami ng buong gabi rito at tsaka aalis ng maaga bukas patungong Boracay.

Naabutan naming nagmeryenda sa kusina sina lolo at ang dalawa naming pinsan.

Sa side ni Dad ay may dalawa kaming pinsan, sina Anna at Kenneth. Silang dalawa ay magkapatid na ngayo'y nasa pangangalaga na nina lolo at lola, maaga silang naulila sa ina at ang ama naman nila na si Tito Arth ay nasa Italy nagtatrabaho, siya ang nag-iisang nakatatandang kapatid ni Dad.

Anna is 18, she has a long hair and as pretty as lola Nita, mula noong ipinanganak pa lamang daw si Anna ay kamukhang kamukha na nito si lola, and well that's perfectly true. Malapit din kami ni Anna sa isa't isa at magkasundo sa lahat ng bagay, we're both 18 kung kaya't halos pareho rin ang mga gusto namin. On the other hand, Kenneth is just 10, a naughty and clingy kid.

Masaya kaming nagbatian at nagkamustahan. Gaya ng dati ay palabiro pa rin si Lolo Ben at ang sarap pa ring magluto ni Lola Nita. Masaya rin kaming nagsalo-salo sa hapag, inimbitahan din naming sumama sila sa pagbabakasyon namin sa Boracay. No'ng una ay ayaw sana ni Lolo na sumama dahil wala raw magbabantay sakan'yang mga alagang inahin, gano'n din si Lola dahil wala rin daw magdidilig ng kaniyang mga pananim ngunit matapos ang pagdedebate ay napagdesisyonan ni Dad na pabantayan ang bahay at mga alagang hayop at halaman sa kapitbahay nina Lolo at Lola na si Mang Andres kung kaya't napapayag din namin sila.

☐☐☐☐☐☐☐☐☐☐☐ ay maagang naghapunan ang aming pamilya, masaya kaming nagkwentohan at magiliw na nagplano sa selebrasyong gaganapin sa pasko.

Pagsapit ng alas-otso ng gabi ay pumunta na kami sa kani-kaniyang naming kwarto, sina Mom at Dad ay sa isang bakanteng silid natulog, si Cyrus ay nakituloy sa kwarto ni Kenneth, habang kami naman ni Autumn ay nakituloy sa kwarto ni Anna.

Maagang nakatulog si Autumn, namamahay ako kung kaya't bawat minuto ay nagpapalit ako ng posisyon sa paghiga, napansin kong gising pa si Anna at maingat na gumagamit ng kanyang phone. Umayos ako ng higa, "Still up couz?" I uttered.

"Yah, I can't sleep." tinatamad na sagot nito. Kinuha ko na rin ang phone ko at nag-open na rin ako ng IG account ko.

Biglang nawalan ng signal. Aisshh!

Bumuhat si Anna sa kanyang pagkakahiga at lumabas sa kwarto.

"Wait, Anna. Saan ka pupunta?" pabulong na tanong ko habang sumusunod sakanya pababa sa hagdan.

"Sasama ka ba Wynt? Maghahanap lang ako ng signal." dali-dali ko siyang hinabol.

"Let's go." ani ko habang kumakalabit sakanyang braso.

Pumunta kami sa may salas ngunit wala pa ring signal kung kaya't napagdesisyonan ni Anna na lumabas pa ng bahay, dumaan kami sa kusina.

"Hindi ba delikado na't gabi na Ann, what if dito nalang tayo sa loob?" saad ko pa. Nagdadalawang-isip na ako kung sasama pa ba ako sakanya, 'di ko pa naman gamay dito.

"It's okay Wynt, just follow me." kinukutuban na ako sa pinsan kong 'to. Medyo mahamog na sa labas, malamig na rin ang ihip ng hangin dahil papalapit na ang kapaskuhan, sumusunod lamang ako sa paglalakad ni Anna. Paglabas namin sa kusina ay may malapit na balon sa tabi ng puno ng mangga, may mga matataas din na damo na makikita sa 'di kalayuan.

Tuloy-tuloy lang sa paglalakad si Anna, kasalukuyan na naming tinatahak ang isang eskinita mula sa tabi ng matataas na damuhan, nakarating kami sa isang waiting shed, may kalsadang malapit sa likod-bahay nina Lolo. Agad na umagaw ng aking pansin ang isang matandang bahay sa 'di kalayuan.

"Boom!" nagulantang ako sa tinuran ng pinsan ko.

"Ay nagulat ba kita? Hahaha sorry na cousin, natuwa lang ako look may signal na." pagpapaliwanag nito. "Dito ako pumupunta 'pag walang signal." dagdag pa nito. Muli kong ibinalik ang aking paningin sa lumang bahay na nakatayo sa 'di kalayuan.

"Ayan ba? Matagal-tagal na rin mula ng i-abandona 'yang bahay na 'yan." ibinaling ko ang tingin ko sa aking pinsan.

"I don't know couz but I think that house was quite familiar on me, I really don't know but it even made some goosebumps on me." hindi ko man maipalaiwanag ang aking nararamdaman pero parang may nag-uudyok sa akin na lumapit sa bahay na 'yon.

"Baka naman konektado 'yang bahay na 'yan sa past life mo?" natigilan ako at naguguluhang humarap sa pinsan ko.

"Just kidding couz." pagbawi naman nito. "B-But what if-" hindi ko na natapos pa ang aking sasabihin ng muling sumabat si Anna. "What if totoo? What if may past at future life nga? God! Cousin masyado ka yatang napagod sa byahe niyo. Let's go?" sunod-sunod na saad ni Anna habang marahan na tinatapik ang balikat ko.

Kinalabit ako ng pinsan ko at mabilis niya akong inialis sa lugar na iyon baka raw mag-over the bakod pa ako 'pag nagkataon makapasok lang sa pamilyar na bahay na iyon.

0000 makauwi kami ni Anna ay pawis na pawis na ang aking noo, nanlalamig na rin ang bawat patak ng aking mga pawis. Pinainom niya ako ng tubig.

"Are you okay? Ano bang nangyayari sa'yo Wynt, ba't ba kasi panay ang turo mo sa makalumang bahay na iyon? Mamaya niyan maengkanto ka pa riyan." saad nito.

"I'm f-fine couz. I'll get going..." tugon ko naman saka umakyat na sa hagdan. Hindi ko na maintindihan ang mga nangyayari saakin, magmula ng makita ko ang batang iyon ay sumunod-sunod na, iyong panaginip, ang mga pamilyar na pangyayari, lugar, boses, tao, ang anino, ang mga katagang binitawan, ang mga katanungan... Ano ito? Naguguluhan na ako!

☐☐☐☐☐☐☐☐☐☐☐ na kaming nasa byahe tungong Boracay, dahil sa lalim ng aking iniisip kagabi ay agad akong nakatulog. Madaling araw nang magising ako sa ingay sa bahay, ako nalang ang tulog. Nagliligpit na sina Lola at ang aking mga pinsan ng kanilang mga dadalhin nang magising ako habang sina Mom at Dad naman ay nagtulong sa pagluluto ng agahan.

"Yes yes, we're on the way. See you there." sabi ni Dad sa kausap niya sa phone, hanggang doon ba naman ay may meeting siya sa business?

Nagsuot na lamang ako ng earphones at nakinig sa music, excited ang lahat habang ako, dahan-dahan nang gumugulo ang isipan ko. Ilang oras makalipas ay narating din namin ang aming destinasyon. Tumuloy kami sa isang hotel.

"Look who's here!"

"Amigo!"

What the? Nandito rin sila?..

rieteratura