Melancholic Wife

Farris' POV Matapos akong maglinis sa sala ay agad kong binuksan ang gate. Pati na rin ang main door ay binuksan ko na. Ngayon ay umupo ako sa sofa habang hinihintay ang aking bisita.

I really can't elucidate the feeling I have right now. I am in a severe uptight. Para akong katorse anyos na makikipagkita sa kaniyang ka pen pal.

The door invented a sound that conformed my attention. Lumingon ako at hindi ko mapigilan ang katawan ko sa aksiyong ginawa nito. Tumayo ako ng bahagya nang makita ang isang babaeng nakasuot ng long dress na lumalakad papunta sa aking gawi. She's walking to my way seductively. Napalunok ako habang papalapit siya ng papalapit sa akin. She's a goddess.

I missed her smell. Halimuyak niya pa lang ay kumakalma na ang utak ko mula sa pag-iisip ng kung ano-ano.

I gazed at her face. Nakasuot siya ng maskara na para bang isang masquerade ang dadaluhan niya. Kahit na nakatabon ang kaniyang kalahating mukha mula sa noo patungo sa kaniyang ilong ay tiyak ako na ang ganda niya. Ang pula ng kaniyang mga labi. Parang hinihigop ng babaeng ito ang aking lakas.

"Bonsoir, Mister Bennett!" bati niya sa akin nang makarating na siya sa tapat ko.

I abruptly bow and steal her hand from her side. I gently kissed her soft and white hand.

"Magandang gabi rin, Mademoiselle!" ani ko.

Hindi ko magawang alisin sa kaniyang mukha ang aking mga sulyap. Para siyang isang magandang tanawin na hindi nakakasawang tingnan. Dumagdag pa sa kaaya-aya niyang mukha ang kaniyang maskara. I am not seeing her whole face but I am liking it. Afterall, she is the mysterious Albana.

Nakaupo siya sa aking tabi. Ilang pulgada lang ang layo namin sa isa't isa kaya naman ay lalo akong nalasing sa kaniyang bango.

"Coffee?" tanong ko sa kaniya.

Umiling siya. Bigla akong nakadama ng lungkot sa aura ni Albana. Sinulyapan ko siya at tinanong siya ng aking ekspresiyon. Ngumiti lamang siya subalit alam kong mabigat ang kaniyang damdamin.

"Mas bagay sa nararamdaman natin ngayon ang alak, Monsieur," aniya.

Kahit na ilang linggo pa lang kaming nagkakausap ay nakikilala ko na siya. Alam ko kung malungkot siya at kung mabigat ang pakiramdam niya.

"Parang hindi rin yata magaan ang pakiramdam ng aking kabit," biro ko sa kaniya habang binuksan ang bote ng alak.

Inabot niya ang kupita at agad niya itong sinilong sa ilalim ng bibig ng bote. Hindi yata siya makapaghintay kaya'y tumalima siya at inagaw sa akin ang bote ng alak. Halos punuin ni Albana ng alak ang kupitang hawak niya. Parang ako yata ang magcocomfort ngayon, imbes na ako itong nangangailangan ng kausap.

"Puwede ba na huwag mo naman masyadong ipadama sa akin na kabit lang ako? Akala mo masarap sa tainga iyon? Hindi!" Bakas sa boses niya ang pagka-inis. "Walang sinumang babaw ang gustong maging ganito, Monsieur. Intindihin mo naman sana ang nararamdaman ko," aniya.

Tanging pagsulyap na lamang sa kaniya ang aking nagawa nang marahas niyang ininom ang laman ng kupitang hawak niya.

"Ano ang problema, Mademoiselle? Nagbibiro lang naman ako. Hindi ka naman mabiro." sabi ko sa kaniya.

Umiling siya at tumitig siya sa akin. Umusad ako papalapit sa kaniya at kinabig ang katawan niya.

I will take this chance. Ito ang pampakalma na gusto ko. Kung sabagay ay kanina na rin naninigas na parang bakal ang aking tubo sa loob ng aking salawal.

Ngayon ay nakasandal na siya sa aking dibdib habang ang kanang bisig ko naman ay nakaakbay sa kaniya. Marahan akong huminga ng malalim dahil sa sarap ng pakiramdam ko. May kung anong kuriyente akong nararamdaman na nabubuo sa pagitan ng magkadikit naming mga katawan ni Albana. Kakaibang sensasyon ang naramdaman ko dulot ng katawan niyang nakadikit sa akin. I am addicted to the sensation I am feeling right now. Lihim akong napatirik-mata saglit nang mahawakan ng kamay ko ang braso niyang kay kinis at kay lambot. Ganito pala ang pakiramdam na mahawakan siya? I am having a struggle in controlling myself right now.

"Ito ang problema ko, Monsieur. Tayo. Gusto ko akin ka lang pero hindi talaga puwede. Gusto kong ako ang ibahay mo pero hindi puwede kasi may asawa ka na," aniya.

"Bakit hindi na lang kasi natin i-enjoy kung ano ang mayroon tayo, Mademoiselle? The more the relationship is private, the more it is exciting and pleasure bearer," sabi ko sa kaniya. "Ayaw mo ba ng may thrill?" biro ko oang tanong sa kaniya. Yumuko ako at hinalikan ko ang kaniyang balikat. Hindi ko napigilan ang dila kong malikot. Bigla na lamang kasi itong gumalaw ng paikot-ikot sa balat ni Albana. Daig pa kasi niya ang tsokolateng kanina pa nang-aakit upang dilaan. Ito namang dila ko ay hindi talaga kayang umawat at gusto nitong tikman si Albana.

Tumayo siya ng bahagya kaya naman ay napasigaw na lamang ng 'sayang' ang utak ko.

"Monsieur, umamin ka nga sa akin," aniya at tumitig siya sa akin.

Napalunok na lang ako dahil sa pagtitiis ng katigasan nitong aking alaga. Damn. Kanina pa gustong kumawala ng ahas ko upang humanap ng lungga ng daga na mapapasukan. Gusto ko na ring sumisid sa ilalim ng mga hita ni Albana. Tiyak akong napakaputi ng kaniyang gitna at siguro ang kaniyang kabibe naman ay may kulay rosas na perlas. Iniisip ko pa lang ang mga iyon ay halos labasan na ako.

"Ano ang aaminin ko, Mademoiselle? Aaminin ko ba na gusto kita at nahuhumaling ako sa iyo?"

Pumunta siya sa hagdan at agad siyang gumawa ng mga hakbang paakyat. Sinundan ko s'ya. Tumigil siya sa tapat ng litrato namin ni Jenissa at maigi siyang sumulyap dito.

Tinaas niya sa ere ang hawak niyang kupita. Inalog niya ito paikot kaya naman ay umikot rin sa loob nito ang lamang alak ng kupita.

Para siyang model ng wine na nakakaakit habang ginagawa niya iyong pag-ikot ng kupita.

"Hindi. Umamin ka kung ano ang nagustuhan mo sa akin? Ipagtapat mo kung bakit nagustuhan mo pa ako kung mahal mo naman ang asawa mo," aniya. "Isn't it cheating?"

Naglaho ang ngiti sa aking mga labi buhat noong sinambit niya ang linyang iyon. Tumabi ako sa kaniya at tumitig na rin ako sa litrato ni Jen.

"Mahal ko si Aki. Mahal na mahal. Pero may isang tao kasing nagpatunay sa akin kung ano ang tunay na kahulugan ng pagmamahal. Pinatunayan niya sa akin na kapag mahal mo ang isang tao ay hindi mo siya iiwan at susugal ka kahit alam mong talo ka na," sabi ko at nakangiting nakatitig sa litrato ni Jenissa.

"I'm sure hindi ako 'yon," malungkot niyang sabi bago niya ininom ang alak mula sa kupitang hawak niya.

Tumango ako.

Mahal ko si Jenissa. Mahal ko siya ng higit sa pagmamahal ko kay Aki. Masyado lang akong nalamon ng takot ko sa taong iyon kaya ko isinantabi ang pagmamahal ko kay Jen. Higit pa sa lahat ay hindi ko kayang suwayin ang taong nagtatangkang paslangin si Jenissa noon kapag hindi ko siya pahirapan. Napipilitan akong saktan siya dahil may mga camerang nakakabit sa bahay noon.

Hindi ko puwedeng bahagian ng awa at serbisyo si Jenissa marahil patuloy sa pagbabanta ang taong iyon.

"Is it her?" mahina subalit madiin na tanong ni Albana.

Umiling ako. Iniwas ko sa litrato namin ni Jenissa ang aking mga sulyap. Napahawak ako sa pisngi kong puno ng mga luha.

"I'm sorry but it is certain that it is not her" sabi ko. "Ang tinutukoy ko ay ang Daddy ko. Siya ang taong nagparamdam sa akin ng pagmamahal na hindi kayang iparamdam ng kahit na sino," I lied.

Tama ka Albana! Si Jen ang taong titutukoy ko. Si Jen na kailangan kong saktan para lang maprotektahan ko. Si Jen na dapat kong pahirapan kahit na ayaw ko.

Kapag nakikita ko siyang nasasaktan ay nasasaktan din ako. Ayaw ko na siyang saktan pero kailangan. Kailangan ko siyang bugbugin para lang iligtas ang buhay niya.

Kahit ayaw ko siyang pagsalitaan ng masama ay dapat kong gawin iyon. I need to become evil because of the cctv that has an audio na siyang magsisilbing patunay na ginagawa ko ng maayos kung ano ang trabaho ko. Kapag papalpak ako sa pinapagawa niya sa akin ay ako ang malilintikan at mapapahamak si Jenissa.

Kailangan kong pakitaan ng kasamaan ko at kahayupan si Jenissa para lang matiyak na hindi siya mawala sa akin. Napakahirap para sa akin na gawin iyon pero kailangan ko iyong tiisin. Iniisip ko na lang na ginagawa ko iyon dahil iyon ang makakabuti sa kaniya.

If you're loving the book, nel5s.org is where the adventure continues. Join us for the complete experience all for free. The next chapter is eagerly waiting for you!

I still remember how frightened I am when she wants to escape from me. Halos mabaliw ako noong gabing iyon dahil alam ko na nakita ito ng taong nagmamanman sa mga galaw namin sa bahay. Natakot ako kasi sinabi niyang sa oras na makakatakas si Jenissa ay tutuldukan niya ang buhay nito.

Ayaw kong mawala si Jen sa akin pero wala akong magawa dahil masyado akong naging duwag para ipagtanggol siya. Masyado akong naalipin ng pagkatakot ko na patayin siya ng tuluyan ng taong iyon. Dumagdag pa si Aki na palaging nagbabanta na magpapakamatay kapag hindi ko inalis si Jen sa buhay ko.

I am having a hard time. Kaya hanggang ngayon ay hindi ko na alam saan ilugar ang sarili ko at kung ano ang dapat kong maramdaman. Maging masaya na lang ba ako dahil nawala na si Jenissa at hindi ang hayop na iyon ang kumitil sa buhay niya?

"Bakit nandito pa rin ang litrato niya?" seryusong tanong ni Albana. "Nagseselos na nga ako sa asawa mo, tapos dumagdag pa itong babaeng ito? Pati patay ay kaagaw ko sa iyo, Monsieur," sabi niya.

Tumingin ako sa kaniya at lumapit ako hanggang sa muli ko siyang maakbayan. Inikot ko ang katawan niya kaya naman ay napaharap siya sa akin.

Napaibig ako kay Albana sa napakadaling panahon dahil naaamoy ko sa kaniya si Jenissa. Tinatawag kong mabaho si Jenissa pero ang totoo ay ito ang amoy niya. Pareho sila ng amoy ni Albana Armano. Parehong-pareho rin sila ng lambot ng balat.

Pumayag ako na maging kabit ko siya dahil ang totoo ay parang si Jenissa ang kausap ko kapag nag-uusap kami ni Albana. Parang si Jenissa ang nahahawakan ko kapag hakahawak ako kay Albana.

Sana totoo ang inkarnasyon at muling nabuhay ang asawa ko sa katauhan ni Albana. Dahil kapag nangyari iyon ay magiging matapang na ako. Ipaglalaban ko siya kahit masyado nang komplikado ang sitwasyong kinalalagyan namin. "Huwag ka na kasing magselos. Naaangkin mo naman ako kapag tayong dalawa lang," bulong ko sa kaniya bago ko nilubog sa leeg niya ang aking mukha.

Muli kong inikot ang mga katawan namin na naging dahilan upang mapasandal siya sa rehas ng hagdan.

"M-Monsieur, s-stop please," awat niya sa akin. "Ugh," ungol niya.

Sa halip na tumigil ay mas pinaigi ko pa ang pag-dila at pagsipsip sa kaniyang leeg.

"S-Shit, Farris. S-Stop, F-Farris," awat niya sa akin.

Hindi ako nagpatinag. Agad kong hinubad ang suot kong damit pantaas dahil sa init ng katawang nararamdaman ko. Gusto ko nang magdikit ang mga katawan namin na walang mga saplot. Gusto ko narin na magsalo kami ni Albana sa init ng mga katawan namin.

Napangiti ako nang bigla na lamang nabitawan ni Albana ang kupitang hawak niya. Nangangatog ang kaniyang mga tuhod. Iyon ang mga senyales na bumibigay siya sa akin.

"Uuuhmp," daing ko nang pumiglas ang aking alaga na nakadikit sa tiyan ni Albana.

Miss ko na ang asawa ko. Miss na miss ko na si Jenissa. Sa iyo ko ibubuhos ang mga araw at gabing hindi ko nakatabi si Jenissa, Albana. Sa iyo ko ipaparanas ang pagkasabik ko sa katawan ng yumao kong asawa, sumatutal ay pareho kayo ng amoy at pangangatawan. Para sa akin, ikaw at si Jenissa ay iisa na ngayon.

"Damn!" Hingal na hingal ako habang kinapa ang aking alaga na bigla na lang tinuhod ni Albana.

"W-Why did you do that?" tanong ko sa kaniya habang hinihimas ang pagkalalaki kong marahang nanlalambot buhat nang pagsipa ni Albana rito.

Nakita kong umaangat at bumababa ang balikat ni Albana. Ang mga luha niya rin ay walang humpay na umaagos sa kaniyang maskara. "Bakit? Akala ko nagugustuhan mo na kasi umuungol ka?"

May kaunting inis akong naramdaman dahil sa pagkabitin na nararamdaman ko. Nabitin ako dahil sa ginawa ni Albana.

Umiling siya at agad na tumakbo pababa ng hagdan. Hinabol ko siya at agad ko siyang hinila kaya naman ay napatigil siya. Sa labas na ng bahay ko siya naabutan dahil sa bilis niyang maglakad.

If you're loving the book, nel5s.org is where the adventure continues. Join us for the complete experience-all for free. The next chapter is eagerly waiting for you!

"Huwag ka namang umalis ng ganito, Albana. Alam ko na nagustuhan mo rin naman ang ginawa kong pagromsa sa iyo. Don't deny that," sabi ko.

Tumalsik ang lawak ko sa aking pisngi at bahagya akong naluha dahil sa malakas at maanghang na sampal ni Albana.

"Tama nga ang iniisip ko, Monsieur Bennett. Ito lang ang gusto mo sa akin! Hindi mo ako nagugustuhan dahil may pagtingin ka sa akin. I was wrong! Katawan ko lang pala ang habol m-mo," sabi niya. "Ito ba ang sinabi mong kailangan mo ng kausap? Ito ba ang dahilan kung bakit mo ako pinapunta rito? Ito ba ang dahilan kung bakit sinabi mo sa akin na kailangan mo ako dahil mababaliw ka na!?" "Mademoiselle--?"

Tinuro niya ang aking mukha kaya ay napakagat-labi na lang ako.

"Walang silbi iyang burat mo! Sa tingin ko hindi ikaw ang may kailangan sa akin kun'di iyang lecheng burat mo!" Tumalikod siya sa akin.

Ilang beses akong gumawa ng mga hakbang upang maunahan ko siya. Dumipa ako upang maharangan ko si Albana. Inangat niya ang mga titig niya sa akin.

"Don't be too obvious that the only reason you're chasing me is because of sex. And if it's possible, don't slap me that truth that I'm just a conduit for your worldly needs when your wife isn't around! Respetuhin mo naman ako bilang babae at kasosyo mo, Monsieur Bennett."

Huminga siya ng malalim.

"Listen, Monsieur Bennett! Hindi porke't kabit mo lang ako ay hahayaan na kitang hipuin ako kung kailan mo gusto. Hindi porke't ako ang lumapit sa iyo para maging kabit mo ay hahayaan na lang kitang bastusin ang pagkatao ko. Darating rin naman tayo sa puntong gagawin natin kung ano ang ginagawa ng mga nagkakabitan, Monsieur. Pero talaga bang sa una nating pagkikita natin iyon gagawin? Hindi ba puwedeng sa susunod na lang? Hindi ba puwedeng sa ikalawa o ikatlong pagkakataon na magkikita tayo bago tayo makipagtalik sa isa't isa? Ang bastos-bastos mo! Ang usapan ay mag-uusap tayo para kumalma ka at bumalik ka sa katinuan mo. Parang hindi naman iyon ang rason, Monsieur Bennett. Ang feeling mong malibog e hindi naman kalakihan ang tubo mo! Parang high school student ang nagmamay-ari niyang ari mo!" diin niyang sabi.

Napapikit ako dahil sa huling mga salitang sinabi niya. Umiling ako at bumuga ako ng hangin. Alam ko na hindi lang dahil sa sampal niya kaya namumula ang mga pisngi ko. Nakaramdam ako ng hiya dahil sa magmamaliit niya sa alaga ko. "Mademoiselle, I'm so sorry, okay? Hindi ko sinasadya. It's just I can't resist your aroma and my manhood is very mad because of the appeal you have," pag-amin ko sa kaniya.

Saksi ang mga bituin sa langit kung gaano ako napahiya sa sinabi ni Albana. Para akong binuhusan ng tubig na may mga ice cubes dahil sa hiya.

"Supposedly, you are taking care of me in the right manner, Monsieur. Malayo ang bahay namin sa bahay niyo but I am here because I want to comfort you. I mistook it, ibang pagcomfort pala ang kailangan mo! Kung alam ko lang na iyon pala ang gusto mong mangyari ay hinayaan na lang kita at hindi na ako nag-aksaya pa ng panahon para puntahan ka!"

Lumapit ako sa kaniya at hinawakan ko ang dalawang mga kamay niya.

"Huwag na huwag mo akong hahawakan sa ngayon, Monsieur! I am so disappointed in your dirty action tonight!" sabi niya na puno ng galit. "Pardon! Je dois y aller maintenant!" aniya pa sa French na nangangahulugugang, hayaan ko raw siyang dumaan dahil uuwi na siya sa bahay nila.

Pumiglas siya at hinila ang kaniyang mga kamay. Binangga niya ako.

Umiling ako. Ayaw ko na umalis siya na may galit sa akin. Natatakot akong hindi niya na ako kakausapin pa. Baka mabaliw ako kapag hindi ko na siya makausap. Siya na lang ang tanging instrumento upang maramdaman ko na kasama ko si Jenissa. I have to stop her!

Inabot ko siya. Sa halip na kamay ang mahila ko ay ang tali ng kaniyang maskara ang aking nahila.

Bumilis ang tibok ng puso ko nang bumagsak sa ibabaw ng malalagong bermuda grass ang maskara niya. Kahit siya ay dama ko paano siya nagulat sa nangyari. Hindi siya makagalaw. Tanging hingal na lamang niya ang narinig ko mula sa kaniya.

Nanatili ang mga sulyap namin sa maskara niyang nakahimlay malapit sa kaniyang mga paa. "A-Albana?"