Esta Guerra (Tagalog Version)

Matapos ilibot sa bahay ay pumunta kami sa isa sa mga sikat na kainan dito. There's a lot of different cuisine here. Yun nga lang ang pinaka gusto ko ay Italian. Hindi pa kami magkasundo ni Arrow kaya natagalan kami sa pagpili kung saan kami kakain.

Sa huli ay sinunod niya ang gusto ko. We're sitting in a luxurious chair while some of famous people are smiling at us. Sila yung mga amigos at amigas ng nila Mama. Matagal na nilang inaasam na maging kami ni Arrow pero mas malabo pa iyon sa tubig ng kanal.

I smiled back at them while waving my hands.

Ang plastik mo sa part na yan.

Pasimple akong ngumiti ng maalala ang linyang iyon ni Aria.

"I want Focaccia Bread and Bruschetta with Strawberry Bellini", sabi ni Arrow ng hindi manlang tinignan ang menu.

"Meron ba kayo non, Miss?", based on their menu ay parang wala naman iyon dito lang.

"Yes. Ma'am at the last page ", pagkasabi nito'y ganyak kong tinignan iyon. Dati ay walang ganito. Matagal-tagal na rin kasi akong hindi nakakapasyal dito. I even can't have a vacation leave here. Paano'y ang vacation leave ko noon ay sandali lang. Hindi katulad ngayon na buwan ang binilang.

"Mine is Caprese Salad with Pesto Sauce and Lasagna. For my drink I want Aperitivo and water", sinara ko ang menu at binaba iyon. Tumango naman ang babae while clicking it in her cellphone. "Senyorita wala po kaming any cocktail drinks", tumango naman ako sa sinabi ng babae.

"Instead of ordering cocktail drink you should order Shake or different kinds of drink", usal ng lalaking nasa harap ko na pigil ang galit.

"Gusto ko iyon. Aperitivo is good for digestive metabolism of our body", matagal na rin kasi akong hindi nakakainom ng ganong klaseng inumin. Meron naman sa Laguna at Manila but Aperitivo isn't available there.

"We'll have a party so you can drink cocktails, wines and champagne if you want pero wag ngayon. Tanghaliang tapat", I don't get him. Iyong awayin niya ko ng dahil sa inumin. Ano namang pakialam niya sa trip ko? Saka hindi niya ba narinig ang sinabi ng babae.

"Kailan ang party'ng iyon bakit hindi ko alam?", hindi naman siya tumingin. He crossed his arms while looking outside caressing his hair.

Gumawi naman muli ang atensyon ko sa serbidora.

"Creamy Limoncello na lang", matamlay kong sinabi sa kanya at saka siya umalis.

"Hi! Piper, How have you been?", looking at her sky blue Jane Wyman dress she looks elegant. I traced by my own eyes her thin and smooth face. Her chinita eyes make her beautiful with feline eyelashes that makes her look classic at the same time. Her diamond blue necklace is glistening because of the light's reflection.

"As usual I'm still pretty and good, Guinevere", I smiled drastically. She's one of the daughter of my mother's Amiga. Hindi ko nga lang maalala kung sino sa kanila. I don't even bother to asked.

"Finally, you're dating now?", she gasped while looking Arrow from head to toe. Ang relo niyang Analog Silver Dial ay hindi nagpatalo sa pagkislap ng kwintas ni Guinevere.

Iling lang ang isinagot ko. Si Arrow naman ay nakangiti lamang. Alam ko naman na si Guinevere ay isa sa mga chismosang tao like her mom. Ang alam ko ay taga Laguna sila na dayo lang dito sa bayan ng El Preve.

Sa totoo lang Aria's kind of pissed with her. Dahil masyadong mapapel ang babaeng ito back when we were Senior High.

"I'm sorry masyado yata akong matanong", ang tawa niya ay talaga namang masakit sa tenga.

"Is she close with you?", nakahalumbabang tanong ni Arrow. Umisod naman ang siko niya ng dumating aming order.

Looking at Guinevere she's talking with some elite people from the other table. She gives her sweet and innocent smile.

"Hindi. Why would I?", wala namang si Arrow tungkol sa kanya bukod sa mayaman ang isang iyon. Guinevere's family is one of the members of this country club.

Tumayo ako ng naramdaman kong nag vibrate ang aking cellphone sa hawak kong shoulder bag.

"CR lang ako", pagpaalam ko. Then he nodded.

20 unread messages.

Lahat iyon ay galing kay Cade. I immediately called him when I read his name.

"Liyag", yun pala ang kanyang Hello.

"Missed me huh?", sinarado kong maigi ang pinto ng CR saka nilock iyon.

"Kumain ka na ba? Pasensya na. Late akong tumawag. Natagalan kasi ang presentasyon ng mga estudyante ko", his voice sounds frustrated. Sigurado akong gulo ang buhok nito dahil sa pagod.

Just a heads up: FindNovel.net is the only place to read the complete version of this book for free. Don't miss out on the next chapter-visit us now and continue your journey!

"Naiintindihan ko. Si Mara ba? Kinukulit ka pa rin niya?", I pouted.

Mula sa kabilang linya ay rinig ko ang kanyang pagtawa.

"Medyo. Pero bakit mo naman siya aalahanin? Hindi mo manlang ba ako tatanungin kung kumain na ko?"

"I know you can take care of yourself. Noon ngang wala ako ay nakakain ka", sandali muli siyang tumawa.

"Kumusta ang date niyo ni Arrow?", para bang sumakit ang tiyan ko sa tanong niya. Gusto ko yatang masuka.

"You sound jealous", ang isiping nagseselos siya kay Arrow ay nagdulot ng kasiyahan ko. Hindi dahil nagseselos siya kundi ayaw niya kong mapapunta sa iba.

"Hindi ako nagseselos. Alam ko naman kaya mo yan ginagawa ay ayaw mong madismaya ang pamilya mo. Saka kahit di mo pa ko sinasagot alam kong sa akin ang bagsak mo", he said with full confidence. Sandali akong natahimik sa sinabi niya.

Muntik akong mapatalon sa gulat ng sunod-sunod ang pagkatok sa pintuan.

"Piper? Nandyan ka pa ba?", boses iyon ni Arrow.

"Wait. I'm about to finish", sagot ko sa kanya.

"Ibaba mo na. Babawi na lang ako sayo pag nandito ka na", sabi ni Cade.

"Mag iingat ka. Don't skip meals", humalakhak siya sa sinabi ko.

"Don't skip meals? Ano tayo teenagers?"

"Sabi mo. Iyon ang gusto mo?", humalakhak muli siya. Humugot siya ng paghinga.

"Mahal kita, Liyag", malambing niyang sabi.

"Sige. Salamat", binaba ko na ang tawag. Kinuha ko ang polbo sa aking bag saka nag ayos. Nagsuklay ako gamit ang aking mga daliri.

"Sorry natagalan. Masakit kasi ang tiyan ko", akto ko habang nakahawak sa tiyan ko. Aakto sana siyang pumasok sa loob pero hinawakan ko ang kanyang braso.

"Wag. Mabaho don. Gusto mo bang ma-turn off ka sa akin?", gumuhit ang ngiti sa kanyang mga labi.

"Wala naman iyon sa akin. I love you, Piper", he said while caressing my hair.

"I love myself too. Thank you", nauna akong bumalik sa pwesto namin at umupo.

Nagsimula akong kumain ng nakabalik na rin siya sa kanyang pwesto.

"How long will I wait for you? Ilang taon na kitang gusto", binaba ko ang kubyertos na hawak ko.

"Kahit ilang taon mo kong magustushan ay wala iyon sa akin, Arrow", mabilis akong uminom.

"Am I not handsome?", halos maibuga ko sa kanya ang aking inumin.

"Looks doesn't really matter at all. Attitude does", muli akong nagsimulang kumain at pinagmamasdan niya ko sa aking ginagawa.

"Is that so? I'm a religious person. Sumisimba ako kada linggo", ang babaw niya na halos gusto kong mairita sa pinagsasabi niya.

"You're so loud. Pwede ba kumain ka na lang? Doesn't mean your religious ay mabait ka", natahimik naman siya sa sinabi. Humugot siya ng malalim na paghinga. "Yan ba ang batayan mo ng pagmamahal?", he talks really nonsense.

"Yan din ba ang batayan mo para masabi mong mabait kang tao? Saka pwede ba kumain ka na lang", inis kong sinabi.

"Ano bang batayan mo? Para mapantayan ko si Cade. Ibaba ko ang sarili ko katulad niya?", he really trying pissed me off.

"Hindi siya mababang tao. Mapagtaas ka lang", his jaw clenched. Hindi siya dapat mainis sa sinabi ko dahil yun ang totoo. Ang insultuhin si Cade ay parang iniinsulto din ako.